BURNOUT! Przeciwdziałanie wypaleniu

Gracze, w każdej rundzie ciągną po jednej karcie z talii Zdarzeń i podejmują decyzję, na jaki obszar ich życia to zdarzenie będzie miało wpływ. Następnie przesuwają odpowiedni znacznik na swoim Polu gracza. Ich celem jest nie dopuścić do wypalenia w czterech obszarach: praca, rodzina, przyjaźń i zdrowie.

Wszystkie karty zdarzeń opisują negatywne sytuacje (nie ma choćby jednego pozytywnego zdarzenia w talii stu kart). Jest to celowy zabieg. Gracze mają zmierzyć się z niezwykle trudnym zadaniem, a osiągnięcie celu gry nie może przyjść bez wysiłku. Ma im to pomóc w immersji (zanurzeniu) w świat wypalenia i dać głębszą refleksję podczas omówienia gry. By jednak ochronić graczy przed tak szybkim wypaleniem, gra zawiera system obron bazujący na kartach i żetonach.

Gra BURNOUT! posiada wiele mechanik, które powiązane ze sobą mogą stworzyć różnorodne kombinacje rozgrywek. Instrukcja dołączona do pudełka zawiera opisy dwóch głównych:

• Wariantu podstawowego, który daje możliwości głębszego spojrzenia we własne reakcje. Jest to wariant, który sprawdzi się też doskonale w wersji rozgrywanej przez tylko jednego gracza.
• Wariantu rozszerzonego, który dodaje do wariantu podstawowego mechanikę powiązania graczy między sobą, co skutkuje zwróceniem uwagi na innych i ich aktualne stany wypalenia.

Oba warianty można łączyć tworząc pełniejsze doświadczenie. Instrukcja zawiera, także podpowiedzi, jak skutecznie modyfikować niektóre reguły by dostosować grę BURNOUT! do potrzeby różnych grup.

Ważne! Ta gra nie jest narzędziem diagnostycznym i nie służy do określania poziomu wypalenia przez uczestników warsztatów. Może być pomocna przy rozmowie na te tematy, jednak wszystko powinno odbywać się zgodnie z etyką zawodu trenera/nauczyciela.

Ze względu na specyfikę gry (odnoszenie pojawiających się zdarzeń do własnych doświadczeń graczy) BURNOUT! nie posiada odrębnej fabuły czy specyficznej narracji. Jednakże prowadzący może takie historie wprowadzać według własnego uznania. Choć gra czerpie między innymi z takich modeli wypalenia, jak model Christiny Maslach i Susan Jackson, czy teorii zachowania zasobów Stevana Hobfolla, to jednak właśnie w rękach prowadzącego nabierze docelowego kształtu. Tym samym dając uczestnikom wartościowe źródło doświadczenia na temat wypalenia (nie tylko zawodowego).